YETERRRRRRRRRRRRRRRRRRR!!!!!!!!!!!

Babamın ilkokul arkadaşının oğlu var burada çalışıyor.Annemler eş-dost oğlu diye eve yemeğe çağırdılar ama çocuğun niyeti başka bana karşı bi ilgisi var ve hiç bir şekilde hayalimdeki eş sıfatını bırakın iç ve dış yapı bakımından arkadaş çevremdeki 1 allahın kuluna dahi benzemiyor.Annemler yüz verdikçe çocuk bokunu çıkardı 2-3 günde 1 bizde.hafta sonları hele cumadan gelip pazar dönüyor yurduna.Evde huzurum kalmadı resmen.Annem ve babam çocuğa bayılıyorlar.Babam ayrıldığımızdan beri Y'ye düşman ve sürekli seni kandırıyor diyip duruyor.Babamın gözünde ilkokul arkadaşının oğlu mükemmel.Evet çocuk belki bir kızın isteyeceği biri gibi annemlerden ne istesem çocuk duyduğu an yapıyor ama yok yani o çocuğu içim bir türlü almıyor.Gözümde yaptıklarının değeri bile olamıyor garip bi şekilde.Hani ine cine büyüye filan inansam bu çocuk cin diyeceğim çocuğa baktığım an başım ağrıyor.Ayrıca çocuk gülerken kırışıyor.Erkekte en çok önem verdiğim şeydir gülerken kırışmaması.Neyse konu çok dağıldı.Bugün üstümde bir asabiyet var her şeye bağırıyorum ve babam bunu Y ile kavga etmeme bağladı fakat aramızda en ufak bir sorun bile yok!Durum böyle olunca yine sofrada o çocuğun lafı açıldı.Yarın teyzemlere gideceğiz ve o çocukça gelecek.Ben hiç istemiyorum ne bize gelmesini ne de teyzemlere.Gece zaten bizde kalacak.Her neyse bize gelmesinden filan artık rahatsız olduğumu gelmesini istemediğimi söyledim.Allahım söylemez olaydım.Sanki kocamdan ayrılacağım demişim gibi tepki gördüm.Yok o çocuk iyi sana ne zararı var çok saygılı bir sürü jestleri var filan diye.Jest dedikleri de sürekli babama bir şeyler getiriyor olması.Laf yine dönüp dolaşıp Y'ye geldi başladılar söylenmeye.Sana ne jesti var,baba parası yiyor zaten,o çocuk kimseye değer vermez bir kaç aya kadar bırakır yine o çocuk seni bilmem ne.Hep görmek istedikleri gibi görüyorlar.Jest yapıyor...Ben İstanbul'un bir ucundayım o bir ucunda her hafta sonu 2-3 saatlik yol tepip yanıma geliyor hafta sonu buluşamayacaksak 1-2 saatliğine bile olsa kalkıp okula geliyor.Yazın yazlığa gelmek için 2.5 ay çalıştı.Bunların hiç bi önemi yok sonuçta bıraktı beni o.Evet belki o kızı düşünüyor mudur diye arada düşünüyorum ama en azından şu an mutluyum!Tahammül gücüm kalmadı hiç.Nasıl başa çıkacağımıda bilmiyorum.Her bu kavgalar yüzünden saatlerce ağlıyorum.Bazen çok uç noktaya gidip ya Y'ler beni istemeye gelirde babam vermezse diye bile düşünüyorum.Yarın yine o çocuğun yüzünü göreceğim.İstemiyorum işte ama duvarla konuşuyormuşum gibi hiç dinleyen yok.Umarım çocuğun karşısına deliler gibi aşık olacak biri çıkarda bir daha bizi aramaz...

P.S:Yazıyı dönüp okumadım saçmada olabilir ama şu an hissettiklerim bunlar.