i here without baby but your still on my lonely mind i think about you baby and I dream about you all the time i here without you baby but your still with me in my dreams and tonight it only you and me...

11/16/2009

don kişottun sen ve ben rapunzel



don kişottun neden yel değirmenleri diye sormadım biliyordum hep yere yıkılacağını...sürekli bizden büyük şeylerle savaşıp durduk sonucunu bile bile...yardım etmeye çalıştıkça birbirimize iyice boka saplandık.garipti aslında kendimizi masallardaki kahramanlarla özdeşleştirip durduk.ne ben rapunzel olabildim ne de sen don kişot...ikimizde çok iyi biliyorduk kim olduğumuzu o yüzden belkide hiç yan yana fotoğrafımız yok.kendimizi gördüğümüz zamanlarda sildik hep birbirimizi.nüfus cüzdanımdaki yaşıma göre olgundum nüfus cüzdanındaki yaşına göre çocuk...hangimizdik biz yan yanayken?belki sızmadan önce hayattan beklentilerimizi söylemeden önce...beklenti değildi aslında bekleyemezdik o kadar...hani rapunzel olacaktım ya ben korktum işte kahramanın olmaktan bir gecede kendim kestim saçlarımı sıçtım içine.yine uzuyorlar ama bu sefer başka çocuğun elinde kitabım belki onun kahramanı olurum...en son gülerken yaşlandığını hissettim yüzündeki çizgilerde.bak çöküyorsun işte yavaşyavaş bense...bakmıyorum artık kendime hoş daha öncedende bakmıyordum ya...bu sefer o şehri özlerken içinde sen yoksun işte buna seviniyorum ben senden önce görülmesi gereken yerleri görcm diye ama yine biliyorum kaldığımız yeri arayacak gözlerim konuşurken ya bu sokak değildi diyeceğim lafın en alakasız yerinde.sonra bi çocukla bulacağım orayı gözüm 2.kata ilişecek.belki yine moralim sikindirik olur giderim üstümde senin tişörtünle yaparım abuk sabuk resim kapıyı açarsın yüzüne bile bakmam sen söylenirsin yine küfredersin saatlerce bana.bense umursamam o an seni ve siktiğimin dünyasını kendi dünyama çekilirim yaratırım kendime çöpten adamlar.dışarı çıkarız rus kızlarına kafam bozulur saçmalarım yine çirkinim ama onlar kadar aptal değilim en azından diye.sonra laf atarlar bana siklemezsin bile bende söverim sana ilk ben giderim eve kilitlerim kapıyı gidersin yine başkalarının koynuna sabah döndüğünde beni yine umursamaz tavırlarımla bulursun.başa döner her şey kaçar giderim günlerce haber alamazsın.gariptik aslında.erkek gibi takılır kadın gibi dolaşırdık sokaklarda.arkadaşlarımızdı garipti bizim belki tanışmamızda...yıllarca beklersin ben hatırlamam...aslında bana değer verdiğini çoğu kez beni kurtarmanda anladım...izleri ise geçti birer birer....farklıydı aslında biz seninle.iki uçta farklı sahnelerdeydik.arkadaşların kadın erkek ilişkilerindeki bakış açılarıma hayran kalır sense onların yanında gururlanacağına yerin dibine sokardın.bense sikerler bakışımı atıp kalkar giderdim.olgunlaştırdın beni farkında olmadan.sende olgunlaştın aslında benim sayemde en azından günü birlik ilişkilerine son verdin.bense senden sonra katagorilere ayırdım hepinizi eskileri çıkardım bir bir...onları genelledim sana ise apayrı yer açtım.şerefsizdin sen...çoğu gece ağladım lanet olası güneşin doğuşunu görene kadar...adam olsaydın 1 defalığına o rolü üstlene bilseydin yanımda olurdun diye...her tarafım yara bere içinde kaldı o hani ikimizinde anlamını karşılayan dövmem vardı ya yemeyip içmeyip yaptırdığım yine yemedim içmedim senden sonra sildirdim onu.kaçıncı kez izlerini yok ettim!tabi senin hiç haberin yoktu merak etmedin bile.çoğu kez uyumadan seni izledim sense rüyanda kim bilir hangi kızla aldatıyordun beni.her seferinde yakın arkadaşım dediğin insanla yakalıyordum seni.o yüzden inanmam artık bi kızla bi erkeğin arkadaş olabileceğini illa bi bokluk yaşanır aralarında.hani her seferinde yere yıkılıyordun ya yine dönüp ben kurtarıyordum seni...küçük kızın babasına aşkı gibi dişiliğin verdiği aşkla aşıktım ben sana.belki o yüzden kopamadım senden.çoğu zaman tekrarlattın kendimi bana.sonra bende bıraktım kendim olmayı senin gibi pislik bi insan oldum bende.tüm bedenimi yorduğun gibi kalbimide yordun...en son savaştığın yel değirmeni bizim aşkımızdı ve sen yine yere yıkıldın bense şimdi başka çocuğun elinde bambaşka bir kahramanım...

7 yorum:

  1. harika bi yazıı inanamıyoruum! biraz kendimi bulduğumdan sanırım, çok duygulandım. ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. senden alıntı yaptığımı belirterek bloğumda yayınlamak istiyorum bi sakıncası yoksa?

    YanıtlaSil
  3. alıntı yaptığını belirttiğin sürece sakıncası yok benim için

    YanıtlaSil
  4. somewhere in LaMancha diyordu kitabına başlarken.. bitirdiğinde isenerede oldugunu kendi bile bilmiyordu..

    YanıtlaSil